“Onveiligheid! Meer politie!” Al wekenlang voeren politici met de verkiezingscampagne hun demagogische verklaringen over de “onveiligheid” op. Ze beweren allemaal het probleem op te lossen door het aantal politieagenten te verhogen, of zelfs door het leger de straat op te sturen. Extreemrechts voegt er zijn schurkachtige vooroordelen aan toe waarin immigratie wordt gelijkgesteld aan criminaliteit.
Werkers weten wat onzekerheid betekent. Niet alleen omdat drugshandel, overlast en criminaliteit ons leven teisteren, vooral in volksbuurten.
Maar de onveiligheid die ons het meest zorgen baart, is de onzekerheid die ons werk en ons loon treft!
Hoe kun je de rekeningen betalen en boodschappen doen als lonen en uitkeringen de stijgende prijzen niet kunnen bijhouden? Hoe kun je fysiek op het werk staande houden en voorkomen dat je ziek wordt als het werktempo steeds hoger wordt? Hoe kan ik mijn kinderen vooruitzichten bieden als de gezondheidszorg en het onderwijs blijven verslechteren? Zal ik mijn baan houden of een andere vinden die genoeg betaalt om van te leven?
Miljoenen van ons stellen zich deze vragen omdat een handvol aandeelhouders en bazen, die dorsten naar winst, ons steeds slechtere levensomstandigheden opleggen.
Vandaag de dag willen ze meer dan ooit dat wij voor hun crisis betalen om hun winsten te behouden.
Bij Audi in Vorst, of Volvo Cars en Volvo Trucks in Gent, ondanks recordwinsten, ontslaan de bazen tijdelijke werkers en leggen ze weken werkloosheid op.

De familie Van Hool in Lier (bus- en trailersproductie), die decennialang enorme winsten maakte over de ruggen van de arbeiders, gaat nu failliet en is van plan hen te ontslaan. En aasgierbeleggers vliegen al rond wat er over blijft van het bedrijf om de arbeiders verder uit te buiten.

De aandeelhouders van Delhaize en Intermarché hebben winkels in franchise gegeven om hun marges te vergroten. Voor werkers betekent dit verlies van loon, verhoogde werkdruk en ontslagen.
In bedrijven heerst de onveiligheid tegenover chantage door bazen en managers. Of het nu gaat om het nemen van congé of het werken in veiligheid, de dreiging van degradatie of ontslag als de doelstellingen niet worden gehaald, ligt op de loer.
De boerenbeweging heeft laten zien hoe onveilig velen van hen zijn. De kleinste boeren worden verstikt, ingeklemd tussen de voedingsmiddelenindustrie en de aankoopcentrales.
Voor alle ontslagen werkers verscherpen de regeringen de voorwaarden om een werkloosheidsuitkering te ontvangen. Naast al diegenen die zijn uitgesloten, moeten degenen die recht hebben op een werkloosheidsuitkering vaak wekenlang wachten en urenlange administratieve procedures doorlopen in de hoop een uitkering te ontvangen… als de RVA geen voorwendsel vindt om hen af te snijden.
Steeds meer mensen, waaronder jongeren en kinderen, raken dakloos of op straat als gevolg van het verlies van hun baan of huis. Deze toename van armoede is een directe oorzaak van de toename van geweld. Zonder middelen en huisvesting worden ze het doelwit van illegale handel en bendes.
In andere landen neemt dit geweld nog barbaarsere vormen aan. Overal ter wereld beginnen en voeden de kapitalisten en hun Staten gewapende conflicten en bloedbaden. In Oekraïne, Gaza, Congo, enz. voeren de kapitalisten oorlogen om de controle over mijnen, olie, land en markten.
De rivaliteit tussen kapitalisten om de controle over gebieden en grondstoffen heeft ook gevolgen in Europa, waar alle regeringen massaal aan het herbewapenen zijn om zich voor te bereiden op grootschaligere conflicten, door te snijden in sociale budgetten. Maar het aannemen van personeel in de wapenindustrie of het leger zal zeker niet leiden tot de welvaart van morgen. Integendeel, ze maken de weg vrij voor nog meer vernietiging, bloedbaden en ellende overal.
Sociale onveiligheid en oorlogen zijn een gevolg van het kapitalisme. Om rijk te worden legt de bourgeoisie overal uitbuiting, plundering en oorlog op.
Het is niet genoeg om “goed te stemmen” bij verkiezingen om hier een einde aan te maken. Geen enkele regering kan de crisis van het kapitalisme oplossen of de oorlogen stoppen. Daarvoor moeten we de macht van de bourgeoisie omverwerpen. Wij zijn het, de werkende mannen en vrouwen van de wereld, die de maatschappij draaiende houden en al haar rijkdom creëren. Het is aan ons om haar te leiden door de verdeeldheid te overwinnen die de bazen en politici ons willen opleggen en door ons over de grenzen heen te verenigen!